معنی بانگ خاستن - جستجوی لغت در جدول جو

بانگ خاستن(مُ عاکْ کَ)

لغت نامه دهخدا

(مَ کَ)

آواکردن. فریاد داشتن. فریاد کردن. صباح. حیاط. جلب. (منتهی الارب) :
چو دوزخ که سیرش کنند از وعید
دگر بانگ دارد که هل من مزید.
سعدی (بوستان).
محمول پیش آهنگ را از من بگو ای ساربان
تو خواب میکن بر شتر تا بانگ می دارد جرس.
سعدی (طیبات)

لغت نامه دهخدا

بانگ برخاستن

(مَ)

بانگ برآمدن. بانگ آمدن. فریاد بلند شدن. آواز آمدن:
چو خورشید برزد سر از برج گاو
ز گلزار برخاست بانگ چکاو.
فردوسی.
یکی بانگ برخاست اندر میان
ببودند لشکر همه شادمان.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

باد خاستن

(مُ حَ قَ)

پدید آمدن باد. انگیخته شدن باد

لغت نامه دهخدا

معنی بانگ خاستن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما